Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Πλατεία Ομονοίας   - από Άναυδος




Πλατεία Ομονοίας;

Α! την “πλατεία Τιράνων” λες, έτσι δεν την λένε όλοι τώρα;
Είχα ξεχάσει το “Ομονοίας”.

Αρχικά είχε το περίφημο σιντριβάνι, το βλέπουμε ακόμη στις ασπρόμαυρες ταινίες.

Ήταν αντίστοιχο σε κουλτούρα στην Αθήνα, με την “φοντάνα ντι τρέβι” της Ρώμης.
Όχι αισθητικά αλλά σημειολογικά.

Μπάνια αλλοφρόνων οπαδών (ομάδων, κομμάτων) μέσα,
ή θερμόπληκτων αλαλιασμένων τον Αύγουστο,
ή χαρωπών επιτυχόντων στα ΑΕΙ.

Βάλε και κάτι γυμνές ολοφυρόμενες, και εμβαπτιζόμενες, τουρίστριες.
Τις οποίες κυνηγούσαν τα όργανα της τάξης με σακάκι και γραβάτα.

Φόντο σε χαμογελαστές φωτο περιφερομένων στην Αθήνα. Σημείο ραντεβού φίλων ερχομένων από διαφορετικά μέρη της Αθήνας. Κλπ κλπ.

.
Στην συνέχεια, προς γενική απογοήτευση, στην θέση του σιντριβανιού φτιάχτηκε ο τζαμιο-γυάλινος «Δρομέας».

Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι τότε τι σκατά τους ήρθε και χάλασαν το σιντριβάνι.
Δεν έβρισκαν κάτι άλλο πρόχειρο για εργολαβία, και ήθελαν να «φάνε» από την κατασκευή «τέχνης»;
Τους έπιασε πρώιμος, τότε, οικολογικός πόνος για το νερό;
Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι, μπορεί να μας διαφωτίσει κάποιος από εσάς.

Ο τζαμιο-γυάλινος «Δρομέας», λοιπόν.
Καλλιτεχνικά πολύ καλό έργο, αλλά «λίγο» για αυτό το κεντρικό σημείο. Υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις τότε.

Λίγο μετά την τοποθέτηση του Δρομέα, δεν θυμάμαι τι, άρχισαν κάτι έργα στην πλατεία και τον μετέφεραν «προσωρινά» απέναντι από το Χίλτον, όπου φυσικά (σύνηθες στην χώρα μας) βρίσκεται ακόμη.



Στην συνέχεια και με αφορμή τα έργα του Μετρό έκλεισε η πλατεία για χρόνια.

Με τα πολλά αποκαλύφθηκε, στο κοινό μια μέρα, το πετραχήλι του λογαριασμού με τα έξοδα που γίνονταν πίσω από τα παραβάν και τις λαμαρίνες.
Τόσο καιρό για την πλατεία (ρε γαμώτο).

Μαζί με το ρολό του λογαριασμού έγιναν και τα αποκαλυπτήρια της πλατείας.

Τρέξαμε όλοι να θαυμάσουμε με δέος.
Τόσα λεφτά, θα τρώγαμε τα μούτρα μας στα μάρμαρα από τις γλίστρες το δίχως άλλο, είπαμε.
Παίρνοντας την στροφή, πεζοί, στην τελευταία γωνία προ της πλατείας μείναμε… ενεοί (νεοελληνιστί: μείναμε λαλάκες).

Μια ερημική πλατφόρμα από γυμνό (και άβαφτο) μπετόν, στην μέση της Αθήνας.

Οι πρώτοι, τότε, Αλβανοί μετανάστες που περιφέρονταν στο κέντρο,
χωρίς να ξέρουν τι είναι αυτό το πράγμα που εμφανίστηκε εκεί,
ήδη είχαν πάρει θέση ανακλιντικής (από το «ανάκλιντρο») αποχαύνωσης στους πάγκους του μπετόν,
και μας κοιτούσαν τεμπέλικα με απορία τύπου “what’s up doc?”.

Τα παρακάτω,
με τα ποτιζόμενα έλατα σε γλάστρες, και τις φαεινές εξαγγελίες της μετέπειτα Δημάρχου Μπακογιάνη,
απλά προσέθεσαν στην πικραμένη θυμηδία των κατοίκων.

Παρέμεινε τόπος συνάντησης, ουχί ζευγαρακίων, πλέον, ουχί σημείο χαλαρών ραντεβού, αλλά… τα παρακάτω τα ξέρετε.

Τάδε έφη Άναυδος.

_______________
Παρεμπιπτόντως, ρίξτε πάλι, μια γρήγορη ματιά,
από την πρώτη φωτογραφία μέχρι την τελευταία.
Και αντιληφθείτε την διαβολικά σταδιακή επιδείνωση της πλατείας.

Δεν σας θυμίζει την αντίστοιχη πορεία της πολιτικής, αλλά και της κοινωνίας, στην χώρα μας;


▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀

11 σχόλια στο  

Ανώνυμος είπε...

Άψογο.

Ελένη είπε...

Πολύ καλή η ιστορική αναδρομή. Λείπει μία τελευταία φωτογραφία με την τωρινή κατάσταση της πλατείας. Ακόμη ψάχνω να βρω σε τί τους χάλαγε το συντριβάνι και γιατί πήρε τόσα χρόνια η τσιμεντοποίηση;

Άναυδος είπε...
Κώστας είπε...

Πολύ ωραία και σωστή η παραπάνω ιστορική αναδρομή, αλλά με ένα μικρό σφάλμα (είμαι σίγουρος ακούσιο). Προς αποκατάσταση λοιπόν της ιστορικής αλήθειας να πούμε ότι το πραγματικό όνομα του αγάλματος της Ομόνοιας δεν ήταν "Δρομέας", αλλά "Βρωμέας" εξαιτίας της βρώμας που συκέντρωνε και της ουσιαστικής αδυναμίας καθαρισμού του, εξαιτίας της μορφολογίας του. Άλλη μια εξαιρετικά ευφυής επιλογή για το κέντρο μιας πόλης με ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΤΑΤΑ ποσοστά καυσαερίων και ρύπων ... ¨Ενα γυάλινο άγαλμα με χιλιάδες πτυχώσεις !!!

Ελένη είπε...

Σωστά επέλεξες αυτή με τα σκέτα τσιμέντα. Απαράδεκτη. Και ξέρεις τί με ενοχλεί; Πως δεν υπήρξε καμία οργανωμένη αντίδραση των κατοίκων αυτής της πόλης για αυτό το έκτρωμα, ούτε ιδιαίτερη κριτική είδα, παρόλο πυ αυτή η αηδία στοίχισε και ένα σωρό λεφτά.
Και ο Κώστας έχει δίκιο. Βέβαια απ' ότι γνωρίζω υπάρχει ειδικό συνεργείο που καθαρίζει το συγκεκριμένο άγαλμα (όχι κάθε μέρα βέβαια).
Δεν μπορώ επίσης να καταλάβω γιατί ο κάθε άσχετος δήμαρχος αυτής της πόλης έπρεπε να αφήσει το στίγμα του "παίζοντας" με την πλατεία Ομονοίας.

Κώστας είπε...

Ίσως δεν ενδιαφέρθηκε κανένας και δεν αντέδρασε κανένας στις πρωτοβουλίες των δημάρχων, γιατί πολύ απλά μέσα στον κυκεώνα των καθημερινών ζητημάτων που απασχολούν τους κατοίκους της πόλης αυτής η αισθητική είναι ένα από τα τελευταία ζητούμενα (κακώς ίσως, αλλά έτσι είναι).
Όσο αφορά τους εκάστοτε δημάρχους δεν νομίζω ότι το θέμα είναι να αφήσουν το στίγμα τους... Για να μην πω περισσότερα και κατηγορηθώ, να πω μόνο ότι θα είχε ενδιαφερον να μπορούσαμε να δούμε πως επιλέχθηκε το εκάστοτε έργο, με ποια κριτήρια, οικονομικά και αισθητικής επιλέχθηκε ο εκάστοτε εργολάβος ή καλλιτέχνης και τότε θα μπορούσαμε να διαπιστώσουμε εάν πρόκειται για απλή αδιαφορία προς τα συμφέροντα των δημοτών ή ... υπερβολικό ενδιαφέρον για τα συμφέροντα κάποιων συγκεκριμένων πολιτών (όχι απαραίτητα δημοτών).. Και ο νοών νοείτω.

Άναυδος είπε...
Avenida con Poemas είπε...

...και όταν ήταν να φύγει ο δρομέας ( βρομέας )σούσουρο μεγάλο
στις οθόνες και στις φυλλάδες ότι έπρεπε να μείνει εκεί , λες και ήταν κάποιο ιστορικό σύμβολο . Το θέμα είναι ότι έχει γίνει
σε αυτόν τον τόπο είναι για τις μίζες και τίποτε άλλο .

Άναυδος είπε...
Ανώνυμος είπε...

Πλάκα πλάκα μια χαρά ήταν ο γυάλινος δρομές σε σύγκριση με το σήμερα! Αλλά όπως ήταν πριν 40-100 χρόνια ή ακόμα και πριν 160 χρόνια στην πρώτη χάραξη της πλατείας δεν έχει καμία σχέση.Θυμάμαι είχε ακουστεί η δικαιολογία ότι το συντριβάνι που είχε τοποθετηθεί αρχές του 1960 προκαλούσε υγρασία και παίρνούσε νερό στο σταθμό απο κάτω,μπορεί να ήταν αλήθεια ή μπορει και όχι ή απλως ήταν η αφορμή για το "ξήλωμα" του συντριβανιού.

Άναυδος είπε...

Δημοσίευση σχολίου





______________________________________________________________________________
XXXXXX
XXXXXX
Δημόσιο Βήμα "ο Τοίχος"
Οι αρθρογράφοι σε παρένθεση είναι δικές μας επιλογές. Οι εκτός παρένθεσης είναι όσοι στέλνουν κείμενα τους.
Αναρτάμε τα κείμενα που στέλνετε, το λιγότερο, ανα 1 ημέρα.
Φυσικά, σε ειδικές περιπτώσεις γίνεται άμεσα. Για να στείλετε το κείμενο σας
Αρχείο αναρτήσεων στο Δημόσιο Βήμα
_________________________________________________________________________________________________
Για προβλήματα του blog (εκτός υδραυλικών), προτάσεις βελτίωσης →