Στις 19 Απριλίου του 1824, (έπεφτε Δευτέρα του Πάσχα), πέθανε στο Μεσολόγγι ο Λόρδος Βύρων, γνωστός έως τότε γιά την έκλυτη ζωή και το σπουδαίο και διασκεδαστικό 'Δον Ζουάν' του και από τότε και γιά την ένθερμη και γενναιόδωρή του υποστήριξη της Ελληνικής Επανάστασης.
Από όταν πάτησε το πόδι του σε ελληνόφωνο έδαφος, στο Ιόνιο, προσπάθησε να δώσει παράδειγμα με τη συμπεριφορά του και 'να αποτινάξει το πνεύμα του δανδή' όπως λέει ο Σερ Λέσλι Στήφεν {στη σχετική πραγματεία της οποίας παραθέτω link}.
Μαζί με τους 50-60 στρατιώτες που συντηρούσε και το χρήμα που έφερε, επιδόθηκε και στη φιλανθρωπία προς τα θύματα πολέμου, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Γιά παράδειγμα εκτός του κωμικού του φλερτ Λουκά Χαλανδρουτσιάνου τον οποίο συντηρούσε (κι εμμέσως τα ναζάκια του αναφέρει στο κάτωθι ποίημα) ανέλαβε τη φροντίδα και μιά ορφανής Τουρκοπούλας, της Χατώς ή Χατιζέ, θύματος της σφαγής της Τριπολιτσάς.
Δυστυχώς τα στρατιωτικά ιδεώδη που έτρεφε από παιδί ξύπνησαν μέσα του έναν οίστρο να σκληραγωγηθεί και στις 9 Απριλίου βγήκε με βροχή γιά την καθημερινή του ιππασία, αρρώστησε με πυρετό και μετά από παραλήρημα και διάφορα γιατροσόφια ('Οι γιατροί μου με δολοφόνησαν' είπε στον αγαπημένο του υπηρέτη) πέθανε δέκα ημέρες μετά, μάλλον από ελονοσία.
Η συμμετοχή του στην Ελληνική Επανάσταση, ως διάσημου ρομαντικού ποιητή αλλά και εκπροσώπου των Άγγλων φιλελλήνων, προσέδωσε κύρος στον αγώνα κι ενέπνευσε ενθουσιασμό στην Ευρώπη.
Το ποίημα που αναρτώ (από το βιβλίο μου 'Ονειρο μέσα σε Όνειρο') θεωρείται το τελευταίο του επισήμως. Διότι έχει βρεθεί και ένα μεταγενέστερο και πολύ προσωπικό το οποίο πρόσφατα βγήκε στην επιφάνεια.
Το επίσημο που αναρτώ γράφτηκε το πρωί των γενεθλίων του στις 22 Ιανουαρίου 1824 , λίγους μήνες πριν το θάνατό του. Ειλικρινής όπως πάντα δεν κρύβει τις προσωπικές του θλίψεις και πίκρες, το ματαιόδοξο φόβο του γήρατος ούτε τη γελοία ερωτική απογοήτευση που τον βασανίζουν παράλληλα με τις σοβαρότερες έγνοιες γιά τον τόπο από τον οποίο δεν προσδοκά παρά 'εναν τάφο στρατιώτη' αφού αφήσει 'την ύστατη πνοή'. Ο οποίος τάφος, όπως γίνεται, δεν του δόθηκε. Μα αυτό όπως κι άλλες ειρωνείες της τύχης είναι μιά άλλη ιστορία, γιά άλλο Post.
ΛΟΡΔΟΣ ΒΥΡΩΝ
(1788-1824)
Μεσολόγγι, 22 Ιανουαρίου 1824
Ι
Τούτη η καρδιά να πάψει να χτυπά,
Αφού έπαψαν αυτές που είχε, είναι ώρα·
Μα κι αν αγαπημένος δεν μπορώ να είμαι πιά,
Μπορώ ακόμα ν’ αγαπώ και τώρα.
IΙ
Οι μέρες μου κιτρινισμένα φύλλα.
Τα άνθη κι οι καρποί τού έρωτα είναι πιά χαμένα·
Η θλίψη, τα έλκη κι η σαπίλα
Απόμειναν για μένα.
IIΙ
Η αρπακτική φωτιά που καίει εντός μου
Σαν ηφαιστειακό νησί είναι ερημική·
Ποτέ πυρσός δεν θα ανάψει από το φως μου,
Αποτεφρωτική πυρά είναι, νεκρική.
ΙV
Το φόβο, τη ζηλότυπη φροντίδα,
Του έρωτα τη δύναμη…Ποτέ μου δεν θα ξαναμοιραστώ
Τον εξυψωτικό τον πόνο, την ελπίδα…
Μόνο την αλυσίδα θα φορώ.
V
Μα όχι έτσι ― κι όχι εδώ·
Δεν πρέπει την ψυχή μου τέτοιες σκέψεις να την κάνουνε κομμάτια,
Όχι τώρα που η δόξα στέφει το κρεββάτι το στερνό
Και κλείνει του ήρωα τα μάτια.
VΙ
Βλέπω τη δόξα, τη σημαία, το σπαθί,
Την Ελλάδα, της μάχης τα πεδία!
Πεσμένος πάνω στην ασπίδα πιο πολλή
Ο Σπαρτιάτης δεν είχε ελευθερία.
VIΙ
Ξύπνα ! (Όχι η Ελλάδα – εκείνη ξύπνια είναι)
Ξύπνα πνεύμα μου! Και την αιτία σκέψου
Που πήρε το αίμα σου το δρόμο που οδηγεί στη λίμνη των πατέρων, κρίνε·
Και πίσω, προς το σπίτι στρέψου !
ΙIX
Ξεπέρνα τα τονωτικά ετούτα πάθη τα παράφορα,
Ήρθε η ανάξια ηλικία, είσαι μεγάλος·
Κατσούφιασμα, χαμόγελο θα ‘πρεπε να ‘ναι αδιάφορα
Για σένα όταν έρχονται από το κάλλος.
ΙX
Αν νοσταλγείς τα νιάτα σου γιατί να ζήσεις;
Του τιμημένου του θανάτου η γη
Εδώ είναι ― προχώρα στο πεδίο για ν’ αφήσεις
Την ύστατη πνοή.
X
Ψάξε ― λίγοι τον αναζήτησαν, πολλοί τον έχουν βρει ―
Έναν τάφο στρατιώτη, είν’ το καλύτερο για σένα· ετοιμάσου,
Κοίταξε γύρω, τον τόπο τον δικό σου διάλεξε με προσοχή
Και ύστερα, για πάντα ξεκουράσου.
Η Επιστολή μου προς έναν Αναγνώστη (η Ε' περί Βύρωνος αλλά και η ΚΘ' με αναφορά στο πρώτο του ταξίδι και τον Αλή Πασά) από το Περί Γραφής ή εδώ στη Σελίδα
'Ονειρο Μέσα σε Όνειρο: μεταφράσεις μου αγαπημένων μου ποιημάτων του
βιογραφικά:
Σημαντικό, σαφές και σωστό σύγγραμμα (του1886) του Sir Lesley Stephen, (ιστορικού, δημοσιογράφου, βιογράφου και πατέρα της Βιρτζίνια Γουλφ).
Επίσης ακριβές και με κάποια ποιήματα: Shadow Poetry
________________________
Η συγγραφέας έχει το ιστολόγιο: Δάφνη Χρονοπούλου
▼ 18 σχόλια στο
Το οφείλω στους αναγνώστες αλλά & στον Άναυδο να αναφέρω κάτι που ίσως περνά απαρατήρητο αλλά είναι σημαντικό. Το post αυτό επαναναρτήθηκε σε πολλά blogs μα μόνο εδώ κρατιούνται τα links & το όνομά μου με link στο δικό μου κυβερνότοπο. Είναι κάτι που εκτιμώ & ως συγγραφεύς αλλά & ως αναγνώστρια. Διότι το © δεν είναι ζήτημα οικονομικό μόνο. Αντιπροσωπεύει & την ευθύνη γιά τις απόψεις μας αλλά & μιά μικρή ανταμοιβή γιά τον κόπο μας (π.χ. το χρόνο που ξοδεύτηκε να δωθούν οι αναφορές & τα links που προσδίδουν σοβαρότητα στην πληροφορία). Γι αυτό ευχαριστώ τον πάντα υπεύθυνο 'Αναυδο & τον συστήνω ανεπιφύλακτα.
Δάφνη, να σου πω τι συμβαίνει.
Δεν είναι θέμα cLopyright, αυτό είναι μειοψηφία. Είναι θέμα τσαπατσουλιάς.
Όσο εξελίσσεται το blogging, τόσο περισσότερο ενσωματώνεται στην ευρύτερη κοινωνία, άρα όλο και περισσότερο ακολουθεί τα ποσοστά της.
Θα έχεις προσέξει ότι τα συγκεκριμένα blogs, στα οποία αναφέρεσαι, έχουν μεγάλη ποσότητα σε αριθμό καθημερινών αναρτήσεων. Έτσι, κοπιάρουν και ποστάρουν βιαστικά σχεδόν χωρίς να βλέπουν το σώμα του κειμένου.
Αυτή η κατάσταση, το τέμπο αυτού του φρενήρη ρυθμού, ξεκίνησε από τα επαγγελματικά blogs. Δλδ αυτά που λειτουργούν δημοσιογράφοι -άλλο παρασκήνιο και θέμα το σημείο αυτό.
Φρενήρης ποσότητα και τσαπατσουλιά λοιπόν.
Άναυδε οι συγγραφείς (παράδειγμα η κυρία Χρονοπούλου) που μπαίνουν και αυτοί στο δίκτυο έχουν να αντιπαλέψουν με τα ίδια της λοιπής κοινωνίας. Ειδικά περισσότερο στην Ελληνική κοινωνία.
Δεν αναφέρομαι στο θέμα του κοπιραιτ αλλά στο θέμα της προβολής τους. Αν θέλεις κάνε ένα σχόλιο πάνω σε αυτό.
Με μπέρδεψες Καπετάνιε.
Εξήγησε το "λοιπή κοινωνία". Τι εννοείς με αυτό, οτι να κάτσουν και αυτοί στην σειρά όπως οι υπόλοιποι, ή οτι στο δίκτυο αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα που έχουν και εκτός δικτύου;
Αγαπητέ Άναυδε τι κρίμα! Το ποστ/σχόλιο δεν είναι είδηση που τρέχει. Γι αυτό ευχαριστώ την εδώ δουλειά.
Kapetanios: Αν παρεξηγήθηκα εξηγώ πως δεν είναι γιά την προβολή που δε μου αρέσει η πρακτική παρότι ως αναγνώστρια με εξυπηρετεί να ξέρω ποιός γράφει τι ώστε να τον ξαναβρώ ή να μην ξαναχάσω τον καιρό μου. Είναι κι η προχειρότης. Π.χ.: Όσο χρόνο παίρνει να γραφτεί ένα ποστ παίρνει & το τσεκάρισμα, τα λινκς (αν δεν είχαμε δυνατότητα λινκ θα εξηγούσαμε εντός ή κειμένου ή σε παραδοσιακές σημειωσεις). Αντιπαλότητα γιατί; Ίσα-ίσα η φρεσκάδα του Δικτύου δίνει κέφι στο συγγραφέα. Το νέο μου βιβλίο το ετοιμάζω χρόνια (λαθάκι εκεί δε φτιάχνει με επανανάρτηση) κι όταν θα φτάσει σε αναγνώστη εγώ ήδη θα είμαι απασχολημένη στο επόμενο. Φαντάζεστε τι ευτυχία μού δίνει αυτή τη στιγμή που τόσο σύντομα διαβάζω σχόλιό σας;
Το δεύτερο. Συγγραφείς και άλλοι της τέχνης αντιμετωπίζουν τα ίδια εδώ όπως και εκτός ίντερνετ.
to athro mou kentrise to endiaferon gia perissotera.yparxei kamia selida sta ellinika me leptomereies gia ton virona?
Τώρα κατάλαβα. Kapetanios είσαι προβοκάτορας.
Ναι, στο δίκτυο οι συγγραφείς έχουν τα ίδια προβλήματα που έχουν και εκτός. Στο θέμα της προβολής τους πρέπει ο κόσμος να καταλάβει πως οτι ο καθένας μας γνωρίζει σαν "ποιότητα" δεν σημαίνει οτι είναι και το μόνο που υπάρχει.
Πχ αν σήμερα γνωρίζουμε έναν Ελύτη, ή έναν Καζαντζάκη, ή έναν Καβάφη, δεν είναι γιατί ήσαν οι μόνοι με αυτή την αξία αλλά γιατί οι συγκεκριμένοι έτυχε να βρίσκονται στον κατάλληλο χώρο (ανθρώπων) στην κατάλληλη στιγμή (συγκυριών), και έτσι, έτυχε να προωθηθούν και να γίνουν ευρύτερα γνωστοί σε σχέση με άλλους. Ο πολύς κόσμος που δεν ανήκει σε "λόγιους" κύκλους, στην συνέχεια, ακολουθεί τον συρμό. Θαυμάζει, εκστασιάζεται -πολλές φορές χωρίς να γνωρίζει και γιατί ακριβώς, αρκεί που το λένε "αυτοί που ξέρουν από αυτά"- και ολοκληρώνεται ένας κύκλος συνολικής αναγνωρισιμότητας.
Παύση εδώ. Για να γίνω κατανοητός στις πραγματικές προθέσεις να πω ότι οι τρεις που έφερα στο παράδειγμα είναι σούπερ-ντούπερ αγαπημένοι και λατρεμένοι μου (ιδίως ο Καζαντζάκης). Συνεχίζω.
Κάντε το εξής. Ψάξτε, βρείτε ένα κείμενο που δεν είναι γνωστό ευρύτερα, από κάποιον μεγάλο συγγραφέα, ή ποιητή, ή διανοητή, ακόμη και από τον Πλάτωνα ρε παιδί μου και στείλτε το σαν δική σας γραφή σε 10 σελίδες στο δίκτυο. Στείλτε το και σε 10 "ειδικούς" εκτός δικτύου. Εκδότες, δημοσιογράφους, παραγωγούς, σκηνοθέτες, κλπ.
Φυσικά, κάποια στιγμή σύντομα θα αποκαλυφθεί η απάτη αλλά ας σταθούμε στο τι θα γίνει μέχρι τότε.
Μόλις το διαβάσουν (αν το διαβάσουν) τι νομίζετε ότι θα γίνει ως "αναγνώριση" και "θαυμασμός"; Πόσο νομίζετε ότι κάποιος θα το προσέξει και θα βγει ανεμίζοντας το σαν να είδε "το φως το αληθινό";
Τίποτα, και, καθόλου.
______
Kapetanios είπε: " Άναυδε οι συγγραφείς (παράδειγμα η κυρία Χρονοπούλου) που μπαίνουν και αυτοί στο δίκτυο έχουν να αντιπαλέψουν με τα ίδια της λοιπής κοινωνίας. Ειδικά περισσότερο στην Ελληνική κοινωνία.
Δεν αναφέρομαι στο θέμα του κοπιραιτ αλλά στο θέμα της προβολής τους. Αν θέλεις κάνε ένα σχόλιο πάνω σε αυτό. "
@Δάφνη Χρονοπούλου/Mme Kastell
Μα είναι γνωστό ότι, το δίκτυο, μας έβαλε σε πολλές νέες εποχές. Μία από τις οποίες είναι ότι ακυρώνει σταδιακά τον μονόλογο του αρθογράφου της εφημερίδας ή του συγγραφέα.
Αυτό αφενός είναι δυσμενές,
γιατί τεστάρει ζόρικα αυτόν που γράφει δημόσια (όταν οι αντι-δράσεις είναι αντικειμενικές και δεν είναι οργανωμένα ομαδικές επιθέσεις εναντίον του),
αλλά αφετέρου και υπέροχο για αυτόν,
γιατί επιτέλους έχει άμεση επαφή (με μια μεγάλη σχετικότητα βέβαια) με την δράση, την δόνηση, ή την έμπνευση, που δημιουργεί το κείμενο του.
Εδώ κουμπώνει αυτό που είπα στο φαινομενικά εκτός θέματος του @Kapetanios.
Ερώτηση. Το δίκτυο, αποτελεί πράγματι την αυγή μιας νέας εποχής στην οποία οι άξιοι γράφοντες δεν θα έχουν ανάγκη από συγκυρίες σε "χώρους", και θα εισπράτουν αναγνωρισημότητα κατευθείαν, και πρωτογενώς, σε επίπεδο αναγνώστη;
Η απάντηση μου είναι, δυστυχώς, όχι.
Όπως και στις προηγούμενες εποχές, εκτός δικτύου, που οι αρχικώς αποφασίζοντες για έναν συγγραφέα, ή ποιητή, ή καλλιτέχνη εν γένει, ήσαν (και ακόμη είναι) συγκεκριμένες "ελίτ" και χώροι προώθησης, έτσι αντίστοιχα στην εποχή του δικτύου, οι ίδιοι χώροι, έσπευσαν να καπελώσουν το "μέσον" με τις ίδιες "αρχές λειτουργίας" στο θέμα προβολή και αναγνώριση κάποιου.
#7 Ανώνυμος
Δηλώνω μη σχετικός. Ίσως η κυρία Χρονοπούλου να γνωρίζει τέτοια σελίδα.
Θα με ενδιέφερε και εμένα κάτι αναλυτικά σχετικό με τον Μπάιρον στα Ελληνικά. Που είναι γραμμένες συγκεντρωτικά όλες αυτές οι ιστορίες που αναφέρουν διάφοροι;
Το ενδιαφέρον γιά τον αγαπημένο μου ποιητή με συγκινεί. @Ανώνυμος. @ xorikos: Στα ελληνικά σας συστήνω να ακολουθήστε τα links που παραθέτω κάτω από το ποίημα. (εχω γράψει κι άλλα). Η βιβλιογραφία (πλούσια στην Αγγλία) εδώ υστερεί. Στα αγγλικά συστήνω πάντα την εκπληκτική αλληλογραφία του αλλά & αναμνήσεις άλλων (ελληνικά έχουμε -παλιά έκδοση- σε μτφ του σπουδαίου Μπάμπη Άννινου το Ό Βύρων εν Ελλάδι' του Κόμητος Πέτρου Γκάμπα αδελφού της Τερέζα Γκουιτσιόλι τελευταίας ερωμένης του Β. με). Αποφύγετε: Την αλληλογραφία του σε μτφ του Δημοσθένη Κούρτοβικ ο οποίος δε μεταφέρει ίχνος από το χιούμορ, το σπινθυροβόλο πνεύμα ή τις λεπτομέριες που κάνουν τα γράμματά του τόσο ζωντανά.
Η τελευταία σου φράση/πρόταση αποφυγής,
αποδεικνύει οτι χρειαζόμαστε συγγραφείς όχι μόνο για να μορφώνουν ένα δικό τους έργο (πχ μυθιστόρημα) αλλά και για να συγκροτούν μια θεματική ενότητα και να μας την παρουσιάζουν.
Το συμπέρασμα είναι η εξής ερώτηση. Τελικά υπάρχει ένα συγκεντρωτικό έργο στα Ελληνικά σχετικό με τον Byron; Όχι.
Εσείς κυρία Χρονοπούλου θα γράψετε κάτι σχετικό;
Ο μέσος αναγνώστης,
δεν έχει τον χρόνο για έρευνα και σύνδεση κρίκων. Ούτε για ανάγνωση πολλαπλής βιβλιογραφίας. Στον λίγο ελεύθερο χρόνο του θέλει απλά να πάρει στα χέρια του ένα θεματικό βιβλίο (πχ "Βύρων") και να διαβάσει εκεί και τις επιστολές (έστω ουσιώδη αποσπάσματα) και τα ερωτικά του και την ιστορία στην Αγγλία προ της ελεύσεως του στην Ελλάδα, και για τα ταξίδια του με αέρα «εποχής», πχ στην Αλβανία, και πως ζούσε εδώ σε επίπεδο καθημερινότητας, κλπ, κλπ. Εκεί ο συγγραφέας θα μας κατεύθυνε/πρότεινε και προς την καλύτερη έκδοση μετάφρασης των επιστολών.
Πιστεύω μάλιστα ότι τα βιβλία αυτά, τα θεματικά, είναι που πουλάνε περισσότερο γιατί ενδιαφέρουν και μεγαλύτερο κοινό -ενώ απόψεις ή μυθιστορήματα ενδιαφέρουν συγκεκριμένο κοινό.
Πχ βλέπω εμένα, επί δύο χρόνια μελετούσα τα σχετικά με τους Μαρξ/Λένιν/Στάλιν και, φυσικά, το έκανα μέσα από βιβλία συγγραφέων που έκαναν αυτοί και την απαραίτητη έρευνα (μέχρι και συνεντεύξεις χωρικών στην Ρωσία) και την μελέτη/παράθεση της βιβλιογραφίας που υπάρχει.
Πρόσφατα, επίσης, τελείωσα το βιβλίο της Jo Marchant «Ο Μηχανισμός Των Αντικυθήρων» (έχω κόλλημα με το θέμα, ήμουν και εγώ στους συνωστιζόμενους θεατές του συνεδρίου του 2006). Όπου με χαρά βρήκα (επιτέλους!) όλα τα μέχρι τώρα γεγονότα και μάλιστα με χορταστικές λεπτομέρειες.
Ερώτηση. Εμείς γιατί δεν έχουμε αντίστοιχες/ους Jo Marchant;* Απάντηση. Είναι και στο σημείο αυτό σχετικό ότι είπα στον @Kapetanios πιο πάνω.
______
* Ήταν τρία χρόνια στην διεύθυνση σύνταξης του Nature. Αρθρογράφησε στις Guardian, The Economist, κλπ. Σήμερα είναι συντάκτης στο New Scientist. Με αυτή την διαδρομή εμπειρίας συν την λογοτεχνική γραφή της είναι ένας συγγραφέας που προσεγγίζει άψογα τα γνωστικά αντικείμενα, τα αφομοιώνει, και τα παρουσιάζει στο ευρύ κοινό.
Ομολογώ πως το άρθρο μαζί με όλη την συζήτηση με έκαναν να δω διαφορετικά τον Βύρωνα και έχω περιέργεια για περισσότερα. Πιθανόν να έφταιγε το πασάλειμα ιστορίας που μας κάνουν στο δημόσιο σχολείο.
Αγαπητέ Άναυδε απαντώ σ΄εσένα επειδή με ρωτάς προσωπικά μα & στους άλλους που κατανοώ το ενδιαφέρον τους διότι κι εγώ εκεί που είναι βρέθηκα κι έψαξα & βρήκα τις πηγές & γνώρισα τον Β. όσι μόνο ως αγαπητό μου ποιητή αλλά & ως προσωπικότητα & περίπτωση (συχνά π.χ. τον λένε "πρώτο Ροκ Σταρ" διότι η ζωή του τον έκανε νεώτατο διάσημο & κακόφημο μαζί όπως 150 χρόνια μετά τα 'κακά παιδιά' του Ροκ. Ήδη ζούσε όταν η πρώην ερωμένη του έγραψε το ρομαντζο στο οποίο οι κοσμικοί τον αναγνώρισαν& του κόλησε εκείνο το "Bad, mad and dangerous to know'.. Στα αγγλικά το θέμα ακόμα δεν έχει στερέψει. Γιά την Ελλάδα όμως ξέρουμε πως τα πράγματα είναι αλλιώς. Γιά να φτιαχτεί ο ήρωας αποσιωπήθηκαν αιμομυξίες, ομοφυλοφιλίες, διαζύγια, δίαιτες, έρωτες.. ακόμαι κι η επίσκεψη το 1810 στον Αλη Πασά & το Λόντο στο Μωριά. Μυθιστορηματικές βιογραφίες δεν είναι τομέας μου, ΑΛΛΑ μετέφρασα ποίησή του (κι έχω & θευχαριστήριο από το σπίτι του-μουσείο τώρα) ΚΑΙ δούλεψα καιρό γιά μετάφραση επιλογής των γραμμάτω του από την Ελλάδα. Τα οποία ο εκδότης επέλεξε να ΜΗΝ εδκδόσει, με πλήρωσε & καταστράφηκαν. ΔΕν ταίριαζαν με την εικόνα τη σχολική ίσως, παρότι οι Άγγλοι τα θεωρούν σπουδαία πηγή γιά τη εικόνα Ελλάδας κι Αλβανίας πριν την Επανάσταση. ΠΛηγές μου ανοίγετε. Διότι τα έχω πιά μόνο σε μιά δισκέτα mac παλιού τύπου (1995) & μετά πίκρα χρόνων θέλω να τα αναρτήσω μα δεν αποκρυππτογραφούνται. ΑΝ ξέρετε ΠΟΥ & ΠΩΣ θα με βοηθήσετε πολύ.. Εν τω μεταξύ λόγω του ενδιαφέροντός σας υπόσχομαι να αλλάξω λίγο πρόγραμμα κι εντός της εβδομάδος να αναρτήσω στο blog μου τις μεταφράσεις μου κάποιων ποιημάτων του (από εκδοθέν βιβλίο μου). (Θα τα στείλω κι εδώ κι αν ταιριάζουν να αναρτηθούν ο Άναυδος θα κρίνει..
Κι ένα άλλο ακόμα, απ' αυτά που λέγονται 'trivia' (άχρηστη γνώση) που ίσως σας διασκεδάσει: 'Πριγκίπισσα των παραλληλογράμμων' αποκαλούσε ειρωνικά την κακαμαθημένη γυναίκα του ο Β. το χρόνο που έμειναν παντρεμένοι. Ήταν καλή μαθηματικός & την κλίση την πήρε κι η κόρη τους Άντα που θεωρείται η εφευρέτις του κομπιούτερ. Του συστήματος δηλαδή όχι του hardwear διότι της άρεσε ο τζόγος & κατασκεύασε ένα σύστημα επεξεργασίας πληροφοριών που λένε αυτοί που ξέρουν πως ήταν το πρώτο _____ Μα αρκετά σάς κούρασα. Σας εύχομαι Καλές γιορτές με ένα ευχαριστώ που μου τον ζωντανεύετε!! ΚΙ υπόσχομαι αν βρω πηγή εμπεριστατωμένη να σας ενημερώσω.
Δεν έχω ιδέα από mac. Δηλαδή αν μια δισκέτα από mac μπορεί να μπεί σε κάποιο drive του pc. Γιατί αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα σε τέτοια θέματα. Μετά τα πράγματα είναι εύκολα.
Πουχου σε επίπεδο software βρήκα πρόχειρα αυτό τον σύνδεσμο.
http://www.macdisk.com/mden.php
Αν είναι μόνο θέμα software πέστε μας και μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα.
Δημοσίευση σχολίου