Η αντιγραφή του Τισιανού, (1971)
Το «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις» που αποδίδεται στον Τσαρούχη έχει γίνει θέσφατον που χρησιμοποιείται συχνότατα διότι ταιριάζει με την σύγχρονη ελληνική κουτοπονηριά και δυσπιστία. Είναι η κομψότερη εκδοχή του «πώς το παιζεις», «τι μας παριστάνεις» και «ποιος νομίζεις ότι είσαι».
Το άκουσα πάλι προχθές κι αισθάνομαι πως ήρθε η ώρα να υπενθυμίσει κάποιος πως, κατ’ αρχήν, ο Τσαρούχης δήλωνε πως ΔΕΝ ήταν δικό του αλλά του δηκτικότατου ηθοποιού Τζ. Καρούσου από όταν κάποτε στο Εθνικό τους έφεραν έναν νεόκοπο σκηνοθέτη εξ Αμερικής.
Η φράση χρησιμοποιήθηκε σκωπτικά, μιά φορά σε μιά περίπτωση κι είναι λιγάκι ειρωνεία αυτό ειδικά το ρητό να αποδίδεται στον Τσαρούχη, τον εύστροφο κι ετοιμόλογο σπουδαίο ζωγράφο που υπέφερε τα πάνδεινα στα νιάτα του από τις προκαταλήψεις του «πώς είσαι έτσι» και «από πού κι ως πού εσύ» εκείνων που φοβούνται κάθε τι που ξεφεύγει από ό,τι οι ίδιοι θεωρούν φυσιολογικό.
Όμως, καιρός να το ξανασκεφτούν διότι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού είναι εδώ κι εξήντα χρόνια παγκόσμιο δικαίωμα του ανθρώπου (με αυτονόητη εξαίρεση την παράνομη παραπλάνηση, πλαστοπροσωπία κ.λ.)
Διότι στις 10 Δεκεμβρίου του 1948 στα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά την οποία «όλα τα ανθρώπινα πλάσματα γεννιούνται ελεύθερα και ίσα σε αξιοπρέπεια» «προικισμένα με λογική και συνείδηση» ανεξαρτήτως φυλής ή φύλου, χρώματος, ηλικίας, καταγωγής, ενδυμασίας, ή κάθε άλλης κοινωνικής θέσης ή κατάστασης.
Κι επίσης όλοι μας θεωρούμεθα αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου και κανείς δε δικαιούται να υπονομεύσει την προσωπική μας ζωή, την τιμή ή τη φήμη μας.
Η αμφισβήτηση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού είναι η κορυφή ενός παγόβουνου που από κάτω κρύβει προκαταλήψεις και μηχανισμούς καταπίεσης και στη βάση του έχει το ρατσισμό, το φασισμό και τη δουλεία.
Μπορεί η λοταρία του σπέρματος να μας έφερε σ’ ένα τόπο που γκρινιάζουμε για οικονομική ύφεση και το ποιοι νομίζουμε πως είμαστε αλλά καλό είναι πού και πού να αναθεωρούμε τα χιλιοειπωμένα και να κρατάμε την ουσία.
Και η ουσία είναι πως είμαστε περίπλοκοι κι απρόβλεπτοι και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας αμφισβητεί εκτός κι αν έχει συγκεκριμένες αποδείξεις και λόγους να τις μεταχειριστεί.
________________________
Η συγγραφέας έχει το ιστολόγιο: Δάφνη Χρονοπούλου
▼ 10 σχόλια στο
Τα "δικαιωματα του ανθρωπου" εχουν γινει υλικο συνταγης για να μπερδευει μέσα ο καθενας οτι θέλει να περάσει στην κοινωνια.
Το «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις» δεν το λεμε απαξιωτικά στο διαφορετικό. Το λέμε για αχρηστους δικτυωμενους. Των οποιων τα φυκια γινονται μεταξωτες περγαμηνες!
Σάν τα ανθρώπινα δικαιώματα που όλως περιέργως έχουν σχέση με ιθαγένεια καί ψήφο. Καλά το πάτε.
Βασικά ενώ γράφετε καλά περίμενα μια διαφορετική ανάπτυξη της γνωστής φράσης.
re zwa o titlos ta leei ola!
Ακόμα κι εδώ,ο καθένας αυτοχαρακτηρίζεται με τα σχόλιά του.Δηλώνει 'ξύπνιος' κι εκτείθεται ή ακούει και τις άλλες απόψεις. Κι αυτό δικαίωμα είναι.
Τα πάντα μπορούν να είναι δικαίωμα, δυνητικά.
Προσοχή, όμως, γιατί "διεκδικούμενο" δεν σημαίνει απαραίτητα και ορθό, ή ηθικό, ή δίκαιο.
Σωστά,όλα μπορούν να είναι δικαίωμα δυνητικά. Δε θα μπω περισσότερο σ'αυτό,απλά αν κληθούμε να κρίνουμε αν κάτι είναι ορθό,δίκαιο ή ηθικό,μπορούμε να το κάνουμε με σεβασμό.
Υπαινίσσεσαι τον σεβασμό στο διαφορετικό, και συμφωνώ. Εγώ μίλησα γενικά. Που διαφωνούμε;
Απ'όσο μπορώ να καταλάβω,δε βλέπω να διαφωνούμε κάπου Άναυδε.
Τελικά την καλύτερη κουβέντα και συμπτωματικά περίληψη όσων ειπώθηκαν στη συνέχεια, την είπε ο George στο 1.
Δημοσίευση σχολίου