Σάββατο 16 Απριλίου 2011

...FAKE ART   - από Δ. Λ.

...Ψεύτικη Τέχνη, όπως λέμε ψεύτικες σπουδές, ψεύτικη χαρά, ψεύτικη αισιοδοξία, ψεύτικα όνειρα, ψεύτικες ελπίδες... όλα είναι ψεύτικα, όπως λέμε όλα είναι αληθινά...


15 χρονών ήμουν όταν αποφάσισα πως θέλω να σπουδάσω στο τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. 15 χρονών, γεμάτος αληθινά όνειρα, γεμάτος αληθινή αισιοδοξία και αληθινες ελπίδες για το μέλλον... Μία σχολή, που όπως όλα έδειχναν είχε κάθε προοπτική για μένα... Νεοιδρυθίσασα, με ολοκληρωμένη άποψη πάνω στο αντικείμενο της Τέχνης, καθώς εργαστήρια και θεωρία συμβαδίζανε. Μία σχολή, που θα αναδείκνυε Ιστορικούς Τέχνης, Εικαστικούς, Καθηγητές... Ένα αντικείμενο που πάντα με γοήτευε, με ξεχώριζε, γεννούσε τον αληθινό εαυτό μου. Οι τελευταίες τάξεις του Λυκείου, κάθε μέρα και μια προσπάθεια, κάθε μήνας και ένα βήμα ακόμα πιο κοντά στο όνειρο... Και όσο περνούσε ο καιρός τόσο πιο ανανεωμένος βρισκόμουν να αντιμετωπίζω την καθημερινότητα...


Κάπως έτσι έφτασα στον Οκτώβρη του 2002, είχα περάσει στη σχολή έννατος στους εκατό με σειρά προτεραιότητας, ανάλογα με το βαθμό πρόσβασης... Τα πρώτα μαθήματα ξεχωριστά... επιτέλους μαθαίνω κάτι που με ενδιαφέρει... επιτέλους... Διάβασμα, εργασίες, εργαστήρια, θεωρία, βόλτες, παρέες, διάβασμα, έξω, διάβασμα... Κάθε χρόνο με χαρτί υποτροφίας από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών για άριστη επίδοση στις σπουδές, κάθε χρόνο και ακόμα μια χαρά... Τα χρόνια περνούν και οι πρώτοι απόφοιτοι έχουν τα πτυχία στα χέρια τους... Καλή σταδιοδρομία!!! ... όπως λέμε καλό κουράγιο...


Η πρώτη ένδειξη ήρθε όταν θελήσανε να συμμετέχουν στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ και εκεί η απάντηση ήταν ένα κατηγορηματικό όχι... Η σχολή σας κύριοι δεν αναγνωρίζεται, είναι σα να μην έχετε σπουδάσει... Απευθήνθηκαν στον ιδιωτικό τομέα, τα ίδια... απεγνωσμένοι κάνουν μεταπτυχιακά, φεύγουν στο εξωτερικό, σπουδάζουν σε άλλες σχολές, προσπαθούν με κάθε τρόπο να αναγνωριστούν οι κόποι τόσων χρόνων... Δικαστήρια, διαλέξεις, εκθέσεις και ξανά δικαστήρια... Η ίδια η σχολή αναφέρει πως μπορείς να παρακολουθήσεις κάποιο μεταπτυχιακό της, όμως για να κάνεις τα χαρτιά σου ως καθηγητής με ένα μεταπτυχιακό από την Αγγλία, δεν αναγνωρίζονται οι προπτυχιακές σου σπουδές... Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, με τον καιρό ανοίγουν κι άλλες αντίστοιχες σχολές σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας... Καλό κουράγιο...


Για άλλη μια φορά στη Δημοκρατική Ελλάδα, όπως υπερηφανευόμαστε τα τελευταία χρόνια, επικράτησαν οι "συντεχνίες"... Για άλλη μια φορά το ίδιο το σύστημα καταντάει αντάξιο της μοίρας του... Δε θέλω να μιλήσω για τα χαμένα όνειρα όλων αυτών των συμφοιτητών και φίλων, για τις ψεύτικες ελπίδες και την ψεύτικη τέχνη που μας δίδαξαν... τουλάχιστον ας παραδεχτούν το λάθος δημιουργίας μιας σχολής που τελικά ίσως αποδείχθηκε πολύ μικρή ή αντίστοιχα πολύ μεγάλη για τα ελληνικά δεδομένα... Ας παραδεχτούνε τις μίζες που έχουν αποκομίσει από όλη αυτή τη διαδικασία... Ας παραδεχθούνε πως ζούμε σε ένα τόπο όπου αλληλοτρωγόμαστε... Που δε δίνουμε το δικαίωμα στον πολίτη να πει την άποψή του, να υποστηρίξει τη θέση του, να αποδείξει ότι έχει τη θέληση να τα καταφέρει...


Και όμως, δεν έχω να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν, παρά μόνο στον ίδιο μου τον εαυτό πως έχω ανέβει ακόμα ένα σκαλοπάτι ψηλότερα... Δε θέλω να παραιτηθώ από την προσπάθεια μου... Θα κυνηγήσω το όνειρο που έχω τα τελευταία 11 χρόνια, θα προσπαθήσω να ελπίζω και πάλι, να βλέπω τον εαυτό μου να δημιουργεί από το μηδέν, να ξαναχτίζει όλα όσα η πολιτεία του γκρέμισε, να ξαναγεννά ψεύτικη τέχνη, όπως ψεύτικη χαρακτηρίζουν τη μέχρι τώρα πορεία του... Ψεύτικες ελπίδες και ξανά από την αρχή...


Χρώματα, πινέλα, βιβλία, ένας σωρός από άδειους καμβάδες, εκθέσεις, σποραδικές δουλειές για το μεροκάματο, εκμετάλλευση, κοροιδία, φίλοι, καινούριες τεχνικές, διάβασμα, ηλεκτρονικός υπολογιστής, μουσική, αγιογραφία, συναυλίες, υποσχέσεις, διλλήματα, οικογένεια, ατέλειωτα βράδια, βόλτες στην παραλία, έμπνευση από το πουθενά... Αυτή είναι η ζωή μου και δε θέλω να στριμώξω τη μιζέρια που εσείς μου επιβάλλετε... Η άρνηση είναι δικαίωμα της Δημοκρατίας, όχι αυτής που δημιουργήσατε εσείς... αλλά αυτής που ορίζει η συνείδησή μου και η συνείδηση του καθενός... Και σας διαβεβαιώ πως αυτή παραμένει αληθινή... ίσως το μόνο αληθινό γύρω μας...


Καλό κουράγιο εαυτέ...


Δ. Λ.


________________________
Ο Δ. Λ. έχει το ιστολόγιο: ...art of mine...

5 σχόλια στο  

Unknown είπε...

Πολύ διαφωτιστικό το άρθρο σου αλλά και πολύ θλιβερό μαζί.
Λυπάμαι που μπορεί και συμβαίνει μια τέτοια άσχημη εικόνα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν να πήρες τ΄ρτοια απάντηση από τον ΑΣΕΠ και να μην αναγωνρίζει την σχολή αυτή.
Έχω ένα υιο 13 ετών και έχει και αυτός ιδιαίτερο ταλέντο ατη ζωγραφική και το έγραψα φέτος σε φροντιστήριο όπου πραγματικά μέσα σε 5 μήνες έχει προάγει το σχέδιο του καταπληκτικά. Έτσι και αυτός όπως και εσύ θέλει να ασχοληθεί με αυτόν τον χώρο. Μου έκοψες την φόρα με αυτά που διάβασα...... Καλά δεν υπάρχει κάποιος υπεύθυνος ανεύθυνος να ασχοληθεί με το θέμα αυτό πιο σοβαρά και να δώσει λύση για όλους εσάς και για όλους τους άλλους που θα ακολουθήσουν......

Μανος Κοντακης είπε...

Εξωφρενικό!
Ακούμε κατα καιρούς τέτοιες καταστάσεις αλλά αυτή εδώ η περίπτωση ακούγεται εξωφρενική. Που είναι ο συγγραφέας να μας διευκρινήσει.
Ήταν ιδιωτική σχολή; Αν ναι, αφού ήταν τόσο οργανωμένη και σωστά στημένη τι συνέβει με την πιστοποίηση της;
Δεν έχω σχέση με το αντικείμενο αλλά με όσα συμβαίνουν στην χώρα μας έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι και να ανησυχώ για τα πάντα πλέον.

Ανώνυμος είπε...

Τι είχες γιάννη τι είχα πάντα!

Ανώνυμος είπε...

re kapetanie panepistimio Ioaninwn eipe o anthrwpos. omws afto mperdevei to pragma pio poly. kratiki sxoli kai petaxan ta paidia sta azitita? poly mperdema.

art-dimlap είπε...

Αρχικα ευχαριστω πολυ την ομαδα του "ΑΝΑΥΔΟΣ" για την αμεση δημοσιευση του κειμενου μου...
@marilenazog: μην εμποδισεις το γιο σου να κανει αυτο που αγαπαει.. ειλικρινα ειμαι της αποψης πως αν αγαπας πραγματικα αυτο που κανεις, ξεχωριζεις και δεν αφηνεις τιποτα να σταθει εμποδιο στο δρομο σου... αρκει να εισαι λιγο πιο προσεκτικος στις επιλογες σου...
@kapetanios: Μιλαμε για το Πανεπιστημιο Ιωαννινων και ενω αρχικα ο οδηγος σπουδων μας διαβεβαιωνε πως θα μπορουσαμε να γινουμε καθηγητες εικαστικων, στην πορεια αλλαξε και εμεινε μονο στο θεωρητικοι της Τεχνης και καλλιτεχνες, χωρις αυτο να συνεπαγεται και την αναγνωριση απο τους υπολοιπους φορεις...
@ανωνυμος: η σχολη ανηκει σε ενα συνολο σχολων που ιδρυθηκαν το συγκεκριμενο χρονικο διαστημα, επειτα απο καποιες επιχορηγησεις απο ευρωπαικα προγραμματα... βεβαια, σημερα, οι περισσοτερς απο αυτες τις σχολες εχουν καταφερει να κατοχυρωσουν τα επαγγελματικα τους δικαιωματα... ισως τελικα να φταιμε κει εμεις οι αποφοιτοι που δεν εχουμε κανει πιο συστηματικες κινησεις για το σκοπο αυτο... τωρα τελευταια γινεται μια προσπαθεια συσπειρωσης, για αυτο και η δηοσιευση...

Δημοσίευση σχολίου





______________________________________________________________________________
XXXXXX
XXXXXX
Δημόσιο Βήμα "ο Τοίχος"
Οι αρθρογράφοι σε παρένθεση είναι δικές μας επιλογές. Οι εκτός παρένθεσης είναι όσοι στέλνουν κείμενα τους.
Αναρτάμε τα κείμενα που στέλνετε, το λιγότερο, ανα 1 ημέρα.
Φυσικά, σε ειδικές περιπτώσεις γίνεται άμεσα. Για να στείλετε το κείμενο σας
Αρχείο αναρτήσεων στο Δημόσιο Βήμα
_________________________________________________________________________________________________
Για προβλήματα του blog (εκτός υδραυλικών), προτάσεις βελτίωσης →